সতীৰ্থ - অসমীয়া সাহিত্য অসমীয়া ভাষাৰ এক ই-প্ৰয়াস

অসমৰ লোকবিশ্বাস লোকবিশ্বাস মানে কি? অসমৰ লোক বিশ্বাস সমূহ পৰম্পৰাগতভাৱে চলি আহিছে। লোক বিশ্বাস সমূহ লোক-সংস্কৃতিৰ উপাদান। এটা জাতিৰ লোক-সংস্কৃতিৰ

ভক্তিপ্ৰধান সাহিত্যত নৱৰসৰ প্ৰকাশঃ শঙ্কৰদেৱৰ অঙ্কীয়া নাটৰ বিশেষ উল্লিখন ৰস কি? সাহিত্যৰ প্ৰাণবস্তু হৈছে ৰস। ৰসৰ অবিহনে সাহিত্য নিজীৱ। গতিকে

সপোন এক নুবুজা শিহৰণ… সপোনৰ সংজ্ঞা বিচাৰি বাট বুলিছিলো তোমাৰ পদূলিলৈ। তুমি আহিছিলা; মোৰ জীৱনৰ পদূলিত থিয় হৈ আগবঢ়াই দিছিলা

বৰ্তমান সমাজত নাৰীৰ দায়িত্ব কৰ্তব্য বিনন্দীয়া পৃথিৱীত বাস কৰা জীৱৰ ভিতৰত মানুহ নামৰ জীৱবিধেই দাবী কৰে আমি শ্ৰেষ্ঠ জীৱ। অতীজৰ

আমি কিমান শিক্ষিত বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাই আমাৰ সমাজলৈ নানা পৰিবৰ্তনৰ পথ মুকলি কৰিলে। এই প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ লগত আমাৰ সমাজৰ লোকসকলে নিজকে

আবেলি পদূলিৰ কৃষ্ণচূড়াৰ চিৰিলি চিৰিলি পাতত ওলমি আছে আবেলিটো বতাহত বিয়পিছে সেন্দুৰীয়া আভাৰ গোন্ধ পশ্চিমৰ ভাগৰুৱা আকাশ। অ’ বেলি লাগেনে

স্বপ্ন-ছায়া এহালি জুৰ পৰা চকু নিয়ৰ মুকুতাৰ কথাকোৱা শব্দহীন মনৰ গোন্ধ কপূৰ হৈ উৰে। কৃষ্ণচূড়া ফুলাৰ দিনত আকাশৰ বেলিটো উতলি